Σε μία συγκυρία που η ατζέντα γίνεται μονοθεματική και δεν ορίζεται από την κυβέρνηση, αλλά από τα γεγονότα, με το να την αλλάζεις και να προκαλείς μία συζήτηση εφ’ όλης της ύλης, από την οποία δεν μπορείς να πιστεύεις ότι θα πέσει η κυβέρνηση, δύσκολα κρύβεις ότι άλλα είναι τα κίνητρά σου. Όταν μάλιστα το κάνεις αυτό σε μία στιγμή που έχεις έναν σχεδόν ανοιχτό εσωκομματικό πόλεμο με τις «Ομπρέλες» και τις «Γέφυρες» και όταν βλέπεις το ΠΑΣΟΚ να σε πλησιάζει επικίνδυνα στις δημοσκοπήσεις, άντε να πείσεις ότι αυτό που σε απασχολεί είναι τι έγινε στον χιονιά και ότι αναζητείς δημοκρατική διέξοδο. Το μόνο που πετυχαίνεις είναι, τελικά, να ενισχύεις την κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη.
Λογικά, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα πρέπει να άνοιξε κάποια σαμπάνια στο Μέγαρο Μαξίμου το μεσημέρι της Πέμπτης. Τη στιγμή που η κυβέρνησή του δεχόταν τη μεγαλύτερη ίσως πίεση από τη στιγμή της εκλογικής της νίκης του 2019, λόγω της διαχείρισης της κρίσης της κακοκαιρίας, ο Αλέξης Τσίπρας κατέθεσε πρόταση μομφής.
Προσφέροντας στον πρωθυπουργό τη μοναδική ευκαιρία να συσπειρώσει δυνάμεις και να πρωταγωνιστήσει σε μία κοινοβουλευτική κόντρα, δίχως ουσία. Γιατί μπορεί στη Βουλή να επικρατήσει η πόλωση, αλλά από την πρόταση μομφής ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν έχει κανένα κέρδος. Εκτός αν θεωρήσουμε ότι η κατακόρυφη άνοδος της λεκτικής πόλωσης αποτελεί στρατηγική νίκη για τον ΣΥΡΙΖΑ. Η κοντόφθαλμη τακτική του Τσίπρα είναι περισσότερο από προφανές, πάντως, ότι στοχεύει στην καλλιέργεια ρηχών και πρόσκαιρων εντυπώσεων. Σπεκουλάρει με την απουσία του Ανδρουλάκη από τη Βουλή και θέλει να το παίξει γενικώς ηγέτης της αντιπολίτευσης, αφού λογικά και το ΠΑΣΟΚ θα καταψηφίσει την κυβέρνηση, με τον κ. Ανδρουλάκη όμως να τον κατηγορεί για εσωκομματικά παιχνίδια. Το βέβαιον όμως είναι ότι η κυβέρνηση θα παραμείνει και θα λάβει μία δεύτερη ψήφο εμπιστοσύνης μέσα σε έναν μήνα (έπειτα από εκείνη του Προϋπολογισμού).
του Φώτη Σιούμπουρα
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο
