Ήταν 25 Φεβρουαρίου 2021. Το βασικό θέμα της επικαιρότητας ήταν τότε η «υπόθεση Λιγνάδη», που είχε συγκλονίσει όλη την Ελλάδα.
Με τη βοήθεια στρατευμένων τρολ, βουλευτών και πρώην υπουργών, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε οικοδομήσει τότε ένα στόρι και είχε κατασκευάσει μια θεωρία συνωμοσίας που έγινε «καραμέλα» στα χείλη των στελεχών του κόμματος και συνοψίστηκε από βουλευτή με το εξής: «Από ΜΚΟ που φέρεται να συνδέεται με το πρωθυπουργικό περιβάλλον “ψώνιζε” προσφυγόπουλα ο Λιγνάδης». Το θέμα έφτασε στη Βουλή, με τον Μητσοτάκη να ρωτάει ευθέως τον Τσίπρα: «Σας κοιτώ στα μάτια και σας ερωτώ ανοιχτά, πριν ο κατήφορος ολοκληρωθεί: Κατηγορείτε την κυβέρνηση ότι καλύπτει παιδεραστές και ότι η Νέα Δημοκρατία διακινεί κύκλωμα ανηλίκων;». Και κάπου εκεί ο ΣΥΡΙΖΑ απέσυρε τη θεωρία από το προσκήνιο.
Όμως το έργο του 2021 ανέβηκε ξανά με τους ίδιους πάνω-κάτω πρωταγωνιστές, με την ευκαιρία του βιασμού της 12χρονης. Την ώρα που η Αστυνομία μάζευε ένα-ένα τα καθάρματα, βουλευτές και πρώην υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ άρχισαν τα υπονοούμενα ότι τάχα η κυβέρνηση και η Αστυνομία συγκαλύπτουν το έγκλημα,τονίζοντας ότι ο 53χρονος βιαστής είχε φωτογραφηθεί με στελέχη της ΝΔ και συμπεραίνοντας ότι «είναι σάρκα από τη σάρκα της ΝΔ». Στην Κουμουνδούρου πήραν ξανά φωτιά τα τρολ, με το σύνθημα «ΝΔ -παιδεραστές» κάνοντας φέιγ βολάν τις φωτογραφίες του Μίχου με νεοδημοκράτες. Και κάπως έτσι, φορώντας πάντα τη μάσκα της «ευαισθησίας», κάποιοι πολιτικοί μας ταγοί απέδειξαν ότι διαθέτουν γερό στομάχι.
Την ώρα που η υπόθεση του Μίχου και του 12χρονου κοριτσιού συγκλονίζει ολόκληρη την Ελλάδα και που πολλοί άνθρωποι, ιδίως γονείς μικρών παιδιών, κοιτάζουν αποσβολωμένοι την τηλεόραση ή την κλείνουν γιατί δεν αντέχουν άλλο τις αποκαλύψεις που έρχονται στο φως, υπάρχουν κάποιοι που δεν είναι αποσβολωμένοι από το σοκ, που δεν έχουν αρρωστήσει από όσα αποκαλύπτονται αλλά, αντίθετα, βρίσκονται σε υπερδιέγερση και προσπαθούν να αντλήσουν κομματικά οφέλη κατασκευάζοντας αφηγήματα, σκυλεύοντας και εκμεταλλευόμενοι το δράμα ενός παιδιού.
Ντροπή, τίποτε άλλο…
του Φώτη Σιούμπουρα
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο
