Σε μεγάλο βαθμό, η συζήτηση που διεξάγεται σχετικά με το ποιες συνεργασίες μπορεί να υπάρξουν για να κυβερνηθεί η χώρα, είναι παραπλανητική. Συνθήματα του τύπου «ούτε Τσίπρας ούτε Μητσοτάκης» ή το νέο εφεύρημα «πρωθυπουργός κοινής αποδοχής» προφανώς έχουν ημερομηνία λήξης το βράδυ των πρώτων ή των δεύτερων εκλογών και ασφαλώς δεν απαντούν στα ουσιαστικά ερωτήματα που σχετίζονται με τις δυνατότητες των πολιτικών αρχηγών να συνεννοηθούν σε βασικά πολιτικά ζητήματα.
Μια σύντομη ματιά στις θέσεις των κομμάτων στα θέματα που κυριάρχησαν στην επικαιρότητα τις τελευταίες μέρες είναι αποκαλυπτική των πραγματικών δυνατοτήτων συνεννόησης. Επέκταση, π.χ., του φράχτη στον Έβρο: Το ΠΑΣΟΚ τον ξεκίνησε, η ΝΔ είναι αποφασισμένη να τον επεκτείνει ακόμη και χωρίς ευρωπαϊκά κονδύλια, ο ΣΥΡΙΖΑ διαφωνεί με την επέκτασή του. Πρόγραμμα αμυντικής θωράκισης της χώρας: Η ΝΔ έκανε νέες συμφωνίες με Γαλλία και ΗΠΑ, το ΠΑΣΟΚ τις υπερψήφισε, ο ΣΥΡΙΖΑ τις καταψήφισε. Αναθεώρηση άρθρου 16 του Συντάγματος, προκειμένου να επιτραπεί η ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων. Η ΝΔ τη θέτει ως ένα από τα βασικά διλήμματα των επικείμενων εκλογών. Το ΠΑΣΟΚ συμφωνεί –άλλο αν ο Γιώργος Παπανδρέου που είχε επιχειρήσει να την προωθήσει τα γύρισε μετά. Ο ΣΥΡΙΖΑ διαφωνεί κατηγορηματικά. Θα μπορούσε να βρει κανείς αρκετά ακόμη που αποδεικνύουν ότι τα δύο αυτά κόμματα, ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, συγκλίνουν σε σημαντικά ζητήματα..
Από την άλλη, η συνεννόηση ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ σε προγραμματικό επίπεδο μοιάζει πολύ πιο δύσκολη. Δεν εμπιστεύεται λέει ο Ανδρουλάκης τον Μητσοτάκη. Μήπως, όμως, εμπιστεύεται στα θεσμικά ζητήματα τον Τσίπρα, το κόμμα του οποίου, πλην όσων άλλων, κρέμασε στα μανταλάκια κορυφαίους υπουργούς του ΠΑΣΟΚ; Ή ότι με το ΠΑΣΟΚ σε πρωταγωνιστικό ρόλο οδηγήθηκαν στο Ειδικό Δικαστήριο –και καταδικάστηκαν– δύο πρώην υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ για θέματα που άπτονται απολύτως της δημοκρατίας και της ομαλής λειτουργίας των θεσμών;
Μπάζει από παντού το αφήγημα της «προοδευτικής διακυβέρνησης» με βασικούς εταίρους ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ και η πιθανότητα κυβερνητικής συνεργασίας ΝΔ – ΠΑΣΟΚ προσκρούει περισσότερο σε προσωπικά παρά σε πολιτικά εμπόδια.
Έτσι όμως δεν κυβερνάται ο τόπος. Ευτυχώς υπάρχουν και οι αυτοδυναμίες…
του Φώτη Σιούμπουρα
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο
