Από το 2009 και με το εκλογικό σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής, έχουν διεξαχθεί στη χώρα μας έξι εκλογικές αναμετρήσεις, έχουν σχηματιστεί επτά κυβερνήσεις (συμπεριλαμβανομένης της κυβέρνησης Παπαδήμου) και μόλις δύο από αυτές ήταν αυτοδύναμες: Εκείνη του Γιώργου Παπανδρέου το 2009 και η σημερινή του Κυριάκου Μητσοτάκη το 2019. Όλες οι άλλες ήταν κυβερνήσεις λιγότερο ή περισσότερο αλλόκοτης ή απροσδόκητης συνεργασίας. Κάποιες από αυτές είχαν αποτελέσματα μετρήσιμα και θετικά, όπως η κυβέρνηση Παπαδήμου και η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, με την παρ’ ολίγον ολοκλήρωση της μνημονιακής περιπέτειας. Άλλες είχαν άλλου τύπου αποτελέσματα, όπως αυτή του Τσίπρα με τον Καμμένο, που έκανε την περιπέτεια εφιάλτη και έφερε τη χώρα στο χείλος του γκρεμού.
Η υπενθύμιση για την πολιτική πραγματικότητα της τελευταίας 15ετίας ίσως να είναι χρήσιμη εν όψει εκλογών και βάσει των σημερινών δημοσκοπικών δεδομένων. Και μάλλον θα πρέπει να ληφθεί υπόψη από τους ψηφοφόρους.
Η πολιτική εικόνα –στον βαθμό που και οι δημοσκοπήσεις την αποτυπώνουν– είναι καθαρή. Η ΝΔ κατά πάσα βεβαιότητα σχηματίζει αυτοδύναμη κυβέρνηση, η αντιπολίτευση στο σύνολό της δεν κερδίζει τίποτε και οι πάσης φύσεως ακραίοι υποδέχονται κάποιες ομάδες που θέλουν να στείλουν με την ψήφο τους μηνύματα. Θεμιτά σχεδόν όλα, όμως το μεγάλο παράδοξο είναι μπροστά μας και σύντομα θα πρέπει να ξεπεραστεί και να δουν όλοι τα πραγματικά δεδομένα της χώρας. Πρέπει να δούμε τη μεγάλη εικόνα, που είναι η ζωή μας στο μέλλον και τι έχουμε να χάσουμε ή να κερδίσουμε με τις ψύχραιμες επιλογές μας.
Υπό τις νέες διεθνείς και εγχώριες συνθήκες, η χώρα δεν έχει πολυτέλειες για αναζητήσεις και χρόνο για χάσιμο. Απαιτείται πολιτική σταθερότητα, ισχυρή κυβέρνηση και πρωθυπουργός που πραγματικά μπορεί να οδηγήσει στον εκσυγχρονισμό αυτήν τη χώρα. Στο χέρι μας είναι στις εκλογές της 25ης Ιουνίου να δώσουμε το υψηλότερο δυνατόν ποσοστό στον Κ. Μητσοτάκη και στη ΝΔ, για να συνεχίσει η ανοδική πορεία της πατρίδας μας.
του Φώτη Σιούμπουρα
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο
