Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, έχοντας επιτύχει έναν τόσο μεγάλο εκλογικό θρίαμβο μετά την πρώτη θητεία της, έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα και ένα μεγάλο μειονέκτημα. Το πλεονέκτημα είναι ότι «παίζει μόνη της, χωρίς αντίπαλο». Τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της αντιπολίτευσης –ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ– δεν φαίνονται ικανά να αλλάξουν τον συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων και κινδυνεύουν να αναλωθούν πολιτικά σε μια μάχη μεταξύ τους για το ποιος θα κερδίσει την πρωτοκαθεδρία στον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς. Αυτό το πλεονέκτημα, όμως, μπορεί να εξελιχθεί σε μεγάλη παγίδα, καθώς αλλάζει τον παραδοσιακό τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το πολιτικό σύστημα, στη βάση της αντιπαράθεσης των δύο μεγάλων κομμάτων εξουσίας, τα οποία οι πολίτες καλούνται τελικά να συγκρίνουν.
Το μειονέκτημα της κυβέρνησης –ελλείψει ισχυρής αντιπολίτευσης– είναι ότι συγκρίνεται κάθε φορά με τον καλό ή τον κακό εαυτό της. Όταν η σύγκριση είναι με τον καλό εαυτό της, τα πολιτικά κέρδη μοιάζουν να έχουν ήδη προεξοφληθεί, μιας και το εκλογικό αποτέλεσμα έχει θέσει ήδη τον πήχη ψηλά. Τη δεύτερη φορά, ο κόσμος είναι πιο απαιτητικός από την πρώτη και δίνει λιγότερες δικαιολογίες αποτυχίας. Από την άλλη, όταν η σύγκριση είναι με τον κακό της εαυτό, η απογοήτευση είναι μεγαλύτερη σε σχέση με την προηγούμενη τετραετία.
Γενικώς σήμερα έχουμε ένα κυβερνών κόμμα το οποίο, κατά δήλωση της ηγεσίας του, αντιπολιτεύεται μόνο ο κακός του ο εαυτός.
Ένα δεύτερο κόμμα, μάλλον σε αποδρομή, όπου οι μισοί αντιπολιτεύονται τους άλλους μισούς. Ένα κόμμα στη συσκευασία της σάλτσας «Pummaro».
Κι ένα τρίτο το οποίο βρίσκεται σε κατάσταση αντιπολιτευτικής αναμονής ή αντιπολιτευτικής ύπνωσης. Είτε στη μία είτε στην άλλη περίπτωση, πάντως, αντιπολιτεύεται επίσης τον εαυτό του.
Συμπέρασμα: Η πρώτη κυβέρνηση στην ιστορία της Μεταπολίτευσης, που έχει απέναντί της μια τόσο αποδυναμωμένη αντιπολίτευση, κρατάει στα δικά της χέρια το πολιτικό, εκλογικό της μέλλον. Η απουσία υπολογίσιμου αντιπάλου δημιουργεί ένα νέο πολιτικό πλαίσιο, που κάνει τους πολίτες όμως πολύ πιο απαιτητικούς.Ας το λάβουν αυτό υπόψη τους οι κυβερνώντες.
του Φώτη Σιούμπουρα
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο