Ήταν πρωϊνές ώρες της 17ης Ιουνίου το 1972, όταν ο νυχτοφύλακας του συγκροτήματος «Watergate» της Ουάσιγκτον, παρατήρησε ότι στον 6ο όροφο, στα γραφεία της Εθνικής Επιτροπής Δημοκρατικών αρκετές από τις εξώπορτες είχαν κολλητικές ταινίες ώστε να κλείνουν χωρίς να κλειδώνουν. Ο εργαζόμενος ενημέρωσε την αστυνομία, η οποία καταφθάνοντας στο σημείο συνέλαβε πέντε άνδρες, οι οποίοι φωτογράφιζαν και υπεξαιρούσαν έγγραφα και ταυτόχρονα παγίδευαν τις τηλεφωνικές γραμμές των Δημοκρατικών.
Την επόμενη μέρα η τοπική εφημερίδα «Washington Post», δημοσίευσε ένα θέμα που έγραφε ότι οι διαρρήκτες προσπαθούσαν να τοποθετήσουν «κοριούς», ώστε να παρακολουθούν τις κινήσεις του Δημοκρατικού Κόμματος, εν όψει εκλογών. Στις 10 Ιουνίου ανέλαβαν δράση δύο ερευνητές-ρεπόρτερ της εφημερίδας, οι Καρλ Μπερνστάιν και Μπομπ Γούντγντγουορντ, όπου προχώρησαν σε συνταρακτικές αποκαλύψεις μέσω μιας πηγής τους στον Λευκό Οίκο, που έμεινε και στην ιστορία ως το «Βαθύ Λαρύγγι».
Οι πέντε δράστες οδηγήθηκαν στην δικαιοσύνη, λίγες μέρες μετά την σύλληψη τους, για κατηγορίες διάρρηξης και της υποκλοπής τηλεφωνημάτων. Στο δικαστήριο μαζί με τους συλληφθέντες βρέθηκαν και δυο άτομα υπεράνω υποψίας από τον Λευκό Οίκο, ο Χάουαρντ Χαντ (πρώην σύμβουλους του Λευκού Οίκου) και ο Γκόρντον Λίντι (σύμβουλος της επιτροπής προεκλογικού αγώνα για την επανεκλογή του Νίξον).
Παρά τις αποκαλύψεις που βγήκαν στη δημοσιότητα, δεν επηρεάστηκε η πολιτική θέση του Νίξον, που επανεξελέγη τον Οκτώβρη του 1972, με το 60,7% των ψήφων έναντι 37,5% του υποψηφίου των Δημοκρατικών, Τζορτζ Μαγκόβεν.
Ο λόγος
Η δίκη ήταν η αρχή ενός πολιτικού τυφώνα που διέλυσε τα πάντα στο πέρασμα του με τις διαστάσεις που πήρε, αφού υπήρχαν αναπάντητα ερωτήματα.
Γιατί όμως τα ποντίκια μπήκαν στην φάκα; Ποιο ήταν το «τυρί» που θέλανε να φάνε; Το FBI και ο Τύπος εργάστηκαν αρκετά για να δώσουν την απάντηση. Κάπως έτσι από ποινική υπόθεση μεταφέρθηκε σε πολιτική μέσα σε περίπου δύο χρόνια.
Ο πρόεδρος της ΗΠΑ, είχε βάλει σκοπό την επανεκλογή του, αυτό θα γινόταν με παρακολούθηση και εκβιασμό του αντίπαλου Πρόεδρου, δηλαδή των Δημοκρατικών.
Ήταν κάτι που δεν μπορούσε να το κάνει μόνος του οπότε χρειαζόταν μια ομάδα αξιόπιστη και με γνώσεις.
Οι… υδραυλικοί του Λευκού Οίκου
Ενώ ο Λευκός Οίκος αρνείται κάθε κατηγορία, μια νέα συνομωσία αποκαλύπτεται. Επικεφαλής της ομάδας των επτά κατηγορουμένων, αποδείχθηκε ο Νίξον όμως δεν έμεινε μόνο σε αυτούς καθώς στην δημοσιότητα με τον καιρό ήρθαν και άλλα μέλη όπως πρώην πράκτορες του FBI και τη CIA, πρώην γενικοί εισαγγελείς αλλά και εκτελεστικά όργανα.
Ονομάστηκαν οι «υδραυλικοί» του Λευκού Οίκου καθώς για δύο χρόνια προσπαθούσαν να σταματήσουν τις διαρροές του χώρου, χωρίς αποτέλεσμα καθώς όλα είδαν το φως της δημοσιότητας και οδήγησαν στην παραίτηση του προέδρου.
Η υπόθεση μεταφέρθηκε στη μικρή οθόνη με το «White House Plumbers» των HBO και Sky Atlantic και πρωταγωνιστές τους Γούντι Χάρελσον, Λένα Χίντι, Τζάστιν Θερού και Τζούντι Γκριρ.
Η παραίτηση
Το καλοκαίρι του 1974 (8 Αυγούστου) ήρθε η παραίτηση του 37ου Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, του Ρεπουμπλικάνου Ρίτσαρντ Νίξον. Ήταν κάτι που δεν περίμεναν οι Αμερικάνοι ότι θα συμβεί, καθώς ήταν ο πρώτος Πρόεδρος της ιστορίας των ΗΠΑ που παραιτήθηκε πριν τον καθεραίσουν.
Από τη ζωή σε ταινία
Το 1976, ο Άλαν Τζέι Πάκουλα σκηνοθέτησε το σκάνδαλο, με τίτλο «Όλοι οι άνθρωποι του προέδρου», που ήταν βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο που έγραψαν οι δύο ερευνητές-ρεπόρτερ που είχαν καλύψει το γεγονός, Πρωταγωνιστές ήταν οι Ντάστιν Χόφμαν και Ρόμπερτ Ρεντφορντ, ως Μπέρνσταϊν και Γουντγουορντ αντίστοιχα.
