Παρωδία ο «διάλογος» για μετεκλογικές συνεργασίες
Ante portas φαίνεται πως είναι η τρίτη κατά σειρά διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ σε λιγότερο από έναν χρόνο, από την ώρα δηλαδή που στην ηγεσία του εξελέγη ο άγνωστος μέχρι τότε και ημιδιάφανος μέχρι σήμερα Στέφανος Κασσελάκης.
Ο «ασκός του Αιόλου» έχει ανοίξει στην Κουμουνδούρου από το βράδυ της προηγούμενης Κυριακής, όταν «η πολιτική ανατροπή», που έγινε «ένα ποσοστό με το “2” μπροστά» και κατέληξε «να πιάσουμε έστω το 17,8%» κατρακύλησε κατά τρεις μονάδες, στο 14,9%.
Ο άνθρωπος που εξελέγη γιατί ήταν «ο μόνος που μπορούσε να κερδίσει τον Μητσοτάκη» έχασε με double score, την αποχή στα ύψη και την κυβέρνηση λαβωμένη από επιλογές που ξεφεύγουν από το προφίλ των παραδοσιακών της ψηφοφόρων.
Το… παπανδρεϊκό «mea culpa»
Η αυτοκριτική του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ περιορίστηκε σε ένα παπανδρεϊκό «mea culpa» για την επίδειξη των πολυτελών κατοικιών και μετατράπηκε εντός δευτερολέπτου ξανά σε αυτοθαυμασμό, γιατί «είναι ένα καλό αποτέλεσμα, από τα καλύτερα σε σύγκριση με τα κόμματα της Αριστεράς στην Ευρώπη». Παράλληλα χρέωσε αποκλειστικά στον εαυτό του τη φθορά της κυβέρνησης, ενώ δήλωσε πως παρέλαβε το κόμμα στο 8% με 9%. Στη συνέντευξή του στον Parapolitika FM (την πρώτη εκτενή μετά τις εκλογές), έδειξε την πόρτα στους διαφωνούντες. Στον Διονύση Τεμπονέρα, που επέμεινε στην πρόταση διαλόγου των προοδευτικών δυνάμεων, πως «κανείς δεν αναγκάζει κανέναν να μείνει στον ΣΥΡΙΖΑ», αλλά και πως όποιος προτείνει συνεργασία με τη Νέα Αριστερά «προφανώς βγάζει απ’ έξω τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ». Στον Θανάση Καρτερό, που έκανε λόγο για «one man show», απάντησε πως ήταν ο ίδιος που «έδωσε τη δύναμη στα μέλη και τη βάση και αλώνισε μαζί με τους υποψηφίους όλη τη χώρα. Η πραγματικότητα είναι ότι ήταν συλλογική προσπάθεια».
«Ήμουν πολλά χρόνια πριν από εκείνον στον ΣΥΡΙΖΑ, θα παραμείνω και μετά από αυτόν», ήταν η απάντηση του Διονύση Τεμπονέρα στον κ. Κασσελάκη, την ώρα που οι διαφωνούντες στο εσωτερικό του κόμματος είχαν αρχίσει σιγά-σιγά να εκδηλώνονται προετοιμαζόμενοι για μάχη στα όργανα του κόμματος, που αναμένεται να συνεδριάσουν άμεσα. Η μεν Κεντρική Επιτροπή στα τέλη του μήνα, η δε Πολιτική Γραμματεία λίγες ημέρες νωρίτερα.
Δημοψήφισμα και ελιγμοί
Ήδη η «τρόικα» Γιάννη Ραγκούση, Θανάση Θεοχαρόπουλου και Κώστα Ζαχαριάδη ετοιμάζεται να καταθέσει αίτημα για εσωτερικό δημοψήφισμα, που θα καλεί τα μέλη και τους φίλους του κόμματος να αποφασίσουν τη σύγκλιση με το ΠΑΣΟΚ, ενώ και η Όλγα Γεροβασίλη τόνισε πως «απαιτείται συνεννόησή των προοδευτικών δυνάμεων, προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα εναλλακτικής πρότασης», ενώ ο Χρήστος Σπίρτζης, που έχει χαρακτηρίσει το αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ «για κλάματα» και έχει ταχθεί πολλούς μήνες πριν υπέρ της σύγκλισης των δύο κομμάτων, σημείωσε για το αν ο ΣΥΡΙΖΑ μετατρέπεται σε «κόμμα Κασσελάκη»: «Στα δημοκρατικά κόμματα δεν υπάρχει ένας. Αυτό που έχουμε πληρώσει τα τελευταία χρόνια, δεν υπήρχε ομάδα αξιόπιστη. Αν ο Στέφανος Κασσελάκης θέλει να κάνει ένα “κασσελακικό” κόμμα, μετατρέπεται σε ομαδάρχη και όχι αρχηγό κόμματος».
Πώς απάντησε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στις φωνές των συντρόφων του για σύγκλιση με το ΠΑΣΟΚ; Με τρεις ελιγμούς. Καλώντας την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Χαριλάου Τρικούπη σε συνεργασία πάνω σε προτάσεις νόμου, με μια επιστολή στους προέδρους του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, του Κόμματος των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος, που πρότεινε κοινή δράση κατά της Ακροδεξιάς, αλλά και στη δημιουργία ενός πανομοιότυπου με εκείνου του Αλέξη Τσίπρα, Ινστιτούτου κατά της Ακροδεξιάς.
Από κόντρα… εμμονή!
Η κόντρα του Στέφανου Κασσελάκη με τον πρώην πρόεδρο του κόμματος τείνει να λάβει πια χαρακτήρα εμμονής, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη δημιουργία ενός Ινστιτούτου το αντικείμενο του οποίου επικαλύπτει εκείνο του πρώην πρωθυπουργού, που με τη σειρά του πραγματοποιεί την «παρθενική» του εμφάνιση με τη Διεθνή Διάσκεψη στις 17 και 18 Ιουνίου στο Ωδείο Αθηνών. Δεν είναι πάντως δύσκολο να φανταστεί κανείς το «γιατί», καθώς το «κόμμα Τσίπρα», που συνεχίζει να λειτουργεί εντός του «κόμματος Κασσελάκη», κερδίζει κατά κράτος τις μεταξύ τους «μάχες». Είναι χαρακτηριστικό ότι και οι τέσσερις ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ θεωρούνται «τσιπρικοί», σε αντίθεση με τους υποψηφίους που έχουν αναφορά στον Στέφανο Κασσελάκη και σχεδόν στο σύνολό τους… πάτωσαν.
Αυτή την ώρα, με την ένταση να αναμένεται να πιάσει «κόκκινο» στις συνεδριάσεις των οργάνων στο τέλος του μήνα, μοιάζει πολύ δύσκολο το κόμμα να φτάσει όπως είναι σήμερα στο καταστατικό συνέδριο που προγραμματίζει ο Στέφανος Κασσελάκης για τις αρχές Οκτωβρίου. Εκεί άλλωστε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σκοπεύει –και το έχει πει ανοιχτά– να καταστήσει τα όργανα «κουφάρια», στερώντας τους κάθε αποφασιστικό λόγο για χάρη της «αμεσοδημοκρατίας», που δεν είναι τίποτα άλλο παρά η… αδιαμεσολάβητη «βασιλεία» του ίδιου του Στέφανου Κασσελάκη στο κόμμα.
Ένας εναντίον όλων στην «αρένα» της Χαρ. Τρικούπη
Ούτε να στεγνώσει το μελάνι του εκλογικού αποτελέσματος της ευρωκάλπης δεν περίμεναν στο ΠΑΣΟΚ, και μια σειρά προβεβλημένων στελεχών που, όπως φαίνεται, περίμεναν κυριολεκτικά στη γωνία, άρχισαν με διαδοχικές παρεμβάσεις και πρωτοβουλίες να δείχνουν στον Νίκο Ανδρουλάκη την πόρτα εξόδου.Αυτό είναι το μήνυμα που του στέλνουν, εμμέσως πλην σαφώς, στελέχη που είτε ήταν κοντά του είτε κρατούσαν μια έντιμη στάση απέναντί του όλο αυτό το διάστημα. Κωνσταντινόπουλος, Γερουλάνος, Παπανδρέου, Γιαννακοπούλου, Λιακούλη, Καστανίδης βγήκαν στα κεραμίδια και ζητούν επιτακτικά επίσπευση των κομματικών διαδικασιών.
Αντιμέτωπος με τις επιλογές του
Ο κ. Ανδρουλάκης βρίσκεται πλέον αντιμέτωπος με το κόστος των επιλογών του. Όπως λένε στελέχη από διάφορες τάσεις, από τη μια πλευρά η ανασφάλειά του να δώσει έδαφος και ρόλο σε στελέχη που δεν ανήκαν στον στενό πυρήνα υποστηρικτών του, από την άλλη η επιμονή να λειτουργεί με μια κλειστή ομάδα και με «ορκισμένους ταλιμπάν» που πριόνιζαν «ανεμόμυλους», που φάνταζαν στα μάτια τους εσωκομματικοί αντίπαλοι, δημιούργησαν ένα τοξικό περιβάλλον που θύμιζε «μεν και δεν». Δεν έλειψαν και οι άγαρμπες κινήσεις που δημιούργησαν αγεφύρωτα χάσματα ακόμη και με δικούς του ανθρώπους, όπως τον Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλο, όταν στις εθνικές εκλογές έβαλε στο ίδιο ψηφοδέλτιο υποψήφιο με τον οποίο ήταν «στα μαχαίρια». Και εκτός των άλλων δικαιώθηκε κιόλας!
Του τράβηξε πρώτος το χαλί
Ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, που ήταν και «στρατηγός» του κατά τη διάρκεια των εσωκομματικών εκλογών, έμελλε να γίνει και ο άνθρωπος που του τράβηξε το χαλί, ανοίγοντας ευθέως θέμα ηγεσίας. Είχε προηγηθεί το βράδυ των εκλογών με πιο κομψό τρόπο η παρέμβαση της Νάντιας Γιαννακοπούλου. Μια «κομψότητα» όμως που πήγε περίπατο, μετά την εμπρηστική απάντηση του βουλευτή Επικρατείας Παναγιώτη Δουδωνή που, είτε λόγω κεκτημένης ταχύτητας να προστατέψει τον πρόεδρο, είτε λόγω απειρίας, «σήκωσε το γάντι» και μίλησε για προσχεδιασμένη επίθεση. Έκτοτε «πήραν φωτιά τα τόπια» και ο κλοιός άρχιζε να σφίγγει.
Η παρέμβαση όμως που τάραξε για καλά τα νερά ήταν το άρθρο του Νίκου Παπανδρέου, ο οποίος όμως δεν έχει ηγετικές βλέψεις.
Ο γρίφος του δημάρχου
Στο μικροσκόπιο της Χαρ. Τρικούπη αλλά και των δελφίνων έχει μπει η στάση που θα κρατήσει ο Χάρης Δούκας, μια στάση που θα κρίνει και το ποιοι θα πάρουν την απόφαση για να μπουν σε μια κούρσα διεκδίκησης της ηγεσίας. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι ο δήμαρχος θα είναι ο επόμενος πρόεδρος του Κινήματος. Είναι οι ίδιοι που, από τη στιγμή που μπήκε στο Μέγαρο της Κοτζιά, καλλιεργούσαν αυτό το κλίμα για το μέλλον του κ. Δούκα. Την Κυριακή, ο δήμαρχος Αθηναίων θα δώσει το στίγμα των προθέσεών του με συνέντευξη που παραχωρεί σε κυριακάτικη εφημερίδα, ενώ δυναμικό χαρακτήρα θα έχει η παρέμβασή του την Τρίτη, στη Διάσκεψη του Ινστιτούτου του Αλέξη Τσίπρα για την Ειρήνη και την Βιώσιμη Ανάπτυξη. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι δεν υπάρχει ασυμβίβαστο για τα δύο αξιώματα. Δύο ακόμη πρόσωπα είναι στο κάδρο των διεκδικητών με αξιώσεις για την ηγεσία: ο Παύλος Γερουλάνος και ο Μανώλης Χριστοδουλάκης. Ο τελευταίος, δε, κρατά κλειστά τα χαρτιά του και, μέχρι τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές, κρατούσε αποστάσεις και από τον εμφύλιο σπαραγμό που είναι σε πλήρη εξέλιξη.
Δεν έπεσε από τα σύννεφα
Σε όλο αυτό το σκηνικό που ξεδιπλώνεται από το βράδυ της Κυριακής, ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν έπεσε από τα σύννεφα. Περίμενε την αμφισβήτηση, όχι όμως με τέτοια ένταση. Ο ίδιος σταθμίζει τα γεγονότα, αποφεύγει ή τουλάχιστον καταβάλλει υπερπροσπάθειες να μην απαντήσει εν θερμώ και ακολουθεί την θεσμική οδό. Προτάσσει το μέλλον της παράταξης και υπογραμμίζει την απειλή της εσωστρέφειας, η οποία όμως έχει αρχίσει να «πνίγει» το ΠΑΣΟΚ. Κύκλοι του κόμματος με ένα αιχμηρό σχόλιο σημείωναν πως «το ΠΑΣΟΚ έχει ανάγκη από κινήσεις εξωστρέφειας, κάτι που δεν υπηρετούν επισπεύδουσες και συντονισμένες δημόσιες παρεμβάσεις από εκείνους που δήθεν ομνύουν στις θεσμικές λειτουργίες των οργάνων. Δεν θα επιτρέψουμε να βυθιστεί η παράταξη στην εσωστρέφεια, και ό,τι χτίστηκε με κόπους και θυσίες τα τελευταία χρόνια να χαθεί σε λίγες μέρες.
Σε κάθε περίπτωση, ο σεβασμός στις καταστατικές λειτουργίες και πρόνοιες είναι ο εγγυητής της ενότητας. Το χρονοδιάγραμμα των διαδικασιών θα ακολουθηθεί κατά γράμμα, σύμφωνα με το καταστατικό. Το ζήτημα, τώρα, είναι η δίκαιη αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος, για να βγουν γόνιμα συμπεράσματα και να οικοδομηθούν η στρατηγική του κόμματος και οι κινήσεις για την ανασυγκρότηση της δημοκρατικής παράταξης».
Τα… προκριματικά
Η πρώτη αναμέτρηση θα γίνει στη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου την Τετάρτη και η μεγάλη μάχη θα διεξαχθεί στην Κεντρική Επιτροπή που προγραμματίζεται για τέλος Ιουνίου. Εκεί –πλην απροόπτου– θα κατατεθεί και το αίτημα για έκτακτο Συνέδριο. Η πρόταση θα πρέπει να υποστηριχθεί είτε από υπογραφές του 1/3 των μελών της ΚΕ είτε της πλειοψηφίας των Νομαρχιακών Επιτροπών. Εάν προκριθεί, το έκτακτο Συνέδριο που θα συγκληθεί θα κληθεί να συμφωνήσει στην αλλαγή του καταστατικού που προβλέπει προεδρικές εκλογές κάθε τέσσερα χρόνια. Με την παρούσα μορφή που έχει η ανθρωπογεωγραφία της ΚΕ, δύσκολα μπορεί να περάσει αυτό το αίτημα χωρίς το νεύμα της ηγεσίας, διότι η πλειοψηφία πρόσκειται στον κ. Ανδρουλάκη. Σε καμία περίπτωση πάντως δεν προμηνύεται μια διαδικασία με απλά χαρακτηριστικά αντιπαράθεσης. Η μάχη θα είναι σκληρή και προς το παρόν καμία πλευρά δεν φαίνεται διατεθειμένη να βάλει νερό στο κρασί.
των Αντώνη Αναστασόπουλου & Αντώνη Ι. Αντωνόπουλου
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο
