Γράφει η Δήμητρα Στάικου*
Το Πακιστάν είναι μία χώρα που εδώ και χρόνια έχει απασχολήσει τη διεθνή κοινότητα λόγω των παραβιάσεων των δικαιωμάτων που δέχονται οι θρησκευτικές μειονότητες.
Σύμφωνα με την Express Tribune, οι ΗΠΑ τον Νοέμβριο ομαδοποίησαν το Πακιστάν μαζί με 11 άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας, της Ρωσίας, του Ιράν, της Σαουδικής Αραβίας και της Βόρειας Κορέας, ως κράτη που «έχουν εμπλακεί ή ανέχονται ιδιαίτερα σοβαρές παραβιάσεις της θρησκευτικής ελευθερίας». Τον Σεπτέμβριο, μέλη της Υποεπιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (DROI) ζήτησαν από την κυβέρνηση του Πακιστάν να προβεί σε έγκαιρες μεταρρυθμίσεις και νομοθετικές αλλαγές σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να τις μετατρέψει σε συγκεκριμένες βελτιώσεις, ιδίως στην πρόληψη οποιασδήποτε κατάχρησης των νόμων για τη βλασφημία.
Οι μειονοτικές κοινότητες του Πακιστάν, συμπεριλαμβανομένων των Ινδουιστών, των Χριστιανών, των Σιχ και των Αχμαντί, συνεχίζουν να ζουν κάτω από σύννεφα φόβου και διώξεων από την κοινότητα της πλειοψηφίας, σύμφωνα με τα τοπικά μέσα ενημέρωσης του Πακιστάν.
Οι απαγωγές, ο βίαιος προσηλυτισμός στο Ισλάμ και ο γάμος Ινδουιστών κοριτσιών, κυρίως ανήλικων με μουσουλμάνους, συνεχίζονται αμείωτα σε διάφορες περιοχές του Πακιστάν, ιδιαίτερα στο Σίντ, χωρίς να επικαλεστούν την ανησυχία και την προσοχή της διοίκησης, των οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης και των πλατφορμών κοινωνικής δικτύωσης στο Πακιστάν.
Η τρομακτική επίθεση που δέχθηκαν Χριστιανοί της κοινότητας Τζαρανγουάλα τον Αύγουστο του 2023 ήταν απλώς μία υπενθύμιση για το εχθρικό περιβάλλον που βιώνουν πολλές θρησκευτικές μειονότητες στο Πακιστάν. Πάνω από 20 εκκλησίες και 100 σπίτια δέχθηκαν επίθεση ως απάντηση στη βλασφημία δύο χριστιανών απέναντι στο Κοράνι.
Οι περιβόητοι σκληροί νόμοι που εφαρμόζει το εθιμικό δίκαιο του Πακιστάν όσον αφορά το αδίκημα της βλασφημίας χρησιμοποιούνται άκριτα κατά μειονοτικών ομάδων οδηγώντας πολλές φορές σε βιαιοπραγίες και καταστρατήγηση δικαιωμάτων μειονοτήτων . Τι συνιστά όμως βλασφημία απέναντι στο Κοράνι; Βλασφημία αποτελεί ένα μεγάλο εύρος ενεργειών από εξύβριση του ονόματος του Αλλάχ και φθορά του βιβλίου του Κορανίου μέχρι εξυβριστική σκέψη απέναντι στον Αλλάχ. Με τη λέξη σκέψη καταλαβαίνουμε πώς η τόσο ευρεία θεσμοθέτηση της βλασφημίας μπορεί να χρησιμοποιηθεί άκριτα και στοχευμένα για πολιτικούς σκοπούς ειδικά απέναντι στους Χριστιανούς που αποτελούν μόλις το 1.8% του Πακιστανικού Λαού.
Επειδή οι λέξεις πίστη, ελευθερία και αλήθεια είναι οι πιο νοηματικά κακοποιημένες λέξεις καθώς πάντα χρησιμοποιούνται κατά το συμφέρον αυτού που θέλει να πετύχει κάτι, στο Πακιστάν είναι αναγκαίο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού να μπορεί να έχει πρόσβαση σε εκπαίδευση.
Το 2022 ήταν μία μαύρη χρονιά για το Πακιστάν. Η χρονιά ξεκίνησε με έναν υπήκοο της Σρι Λάνκα που λιντσαρίστηκε και το σώμα του πυρπολήθηκε από όχλο στο Σιαλκότ. Ένα μήνα αργότερα, ένας άνδρας που κατηγορήθηκε ότι έκαψε σελίδες του Ιερού Κορανίου βασανίστηκε και σκοτώθηκε από έναν όχλο στην περιοχή Khanewal του Παντζάμπ.
Ο πάστορας William Siraj πυροβολήθηκε από άγνωστους μοτοσικλετιστές, ενώ ο φίλος του Πάτρικ τραυματίστηκε στο ίδιο περιστατικό στην Πεσαβάρ στις 30 Ιανουαρίου, το οποίο οδήγησε σε εκτεταμένες διαδηλώσεις από τη θρησκευτική μειονότητα της πόλης.
«Ό, τι χρειάζεται βία για να διατηρηθεί, είναι καταδικασμένο» λέει ο Χένρυ Μίλερ. Πρόκειται όμως για αναγκαία βία κατά τους εξτρεμιστές μουσουλμάνους του Πακιστάν οι οποίοι θεωρούν ότι πράττουν θεάρεστο έργο αφού σώζουν τις ψυχές των αντιφρονούντων φέρνοντάς τες στο Ισλάμ.
*Η Δήμητρα Στάικου είναι πτυχιούχος της Νομικής
με μεταπτυχιακό στο ΕΚΠΑ στη θεατρολογία.
Είναι συγγραφέας και σεναριογράφος.
