Ορθώς η κυβέρνηση δεν ανακατεύτηκε στα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ και κράτησε μία αξιοπρεπή στάση, επιβεβλημένη από τα πολιτικά και κοινοβουλευτικά θέσμια. Δεν είχε και λόγο εξάλλου. Και ορθώς, βεβαίως, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης κάλεσε τον νέο αρχηγό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τον συνεχάρη για την εκλογή του. Από εδώ και πέρα, όμως, τέρμα η όποια ενασχόληση με τα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ και τις όποιες διεργασίες επισυμβούν εκεί, που αφορούν την από εδώ και πέρα πορεία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Η κυβέρνηση έχει έργο να επιτελέσει και θα πρέπει να ανασκουμπωθεί, να ανεβάσει στροφές στη λειτουργία της και να καταπιαστεί με πολλά φλέγοντα, καθημερινά προβλήματα των πολιτών. Οι τελευταίοι δεν ενδιαφέρονται για τις εσωκομματικές ίντριγκες στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ούτε και για τα προβλήματα έλλειψης συντονισμού ή δυσλειτουργίας της κυβέρνησης. Δεν ψήφισαν γι’ αυτά στις τελευταίες δύο εκλογικές αναμετρήσεις. Δεν ψήφισαν για τον διάδοχο του Τσίπρα.Το μήνυμα των τελευταίων εκλογών ήταν ακριβώς αυτό: Φτιάξτε τα πράγματα. Αλλάξτε κατεστημένες νοοτροπίες και πολιτικές, κάντε μεταρρυθμίσεις που θα βελτιώσουν τη ζωή των πολιτών, συγκρουστείτε με μικρά και μεγάλα συμφέροντα.
Όσο κι αν ακούγεται παράξενο, από την πορεία της κυβέρνησης εξαρτάται και η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ. Αν η κυβέρνηση αφήσει ζωτικό χώρο για να εκφραστεί όλο αυτό το κύμα του Τραμπισμού, του εθνολαϊκισμού και ανορθολογισμού που ελλοχεύει ζητώντας ρεβάνς, τότε η πορεία της νέας ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί και να είναι ανοδική. Αν η κυβέρνηση εργαστεί με σοβαρότητα, υπευθυνότητα και στοχοπροσήλωση για την επίλυση των προβλημάτων της καθημερινότητας, ο ΣΥΡΙΖΑ αναγκαστικά θα εκτεθεί για μία ακόμη φορά στα μάτια της κοινωνίας και η πολιτική του επιρροή, ακόμη και με τον νέο αρχηγό, θα συνεχίσει να μειώνεται.
Η ελληνική κοινωνία αντιμετωπίζει και αυτή την εποχή πολλά προβλήματα. Άλλα από αυτά θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν «εισαγόμενα» και άλλα «εγγενή». Ωστόσο, ο κάθε πολίτης δεν μπορεί να γνωρίζει, ας πούμε, τις αιτίες του πληθωρισμού ή να τις αναλύει μακροοικονομικά. Αντιμετωπίζει σήμερα ένα μεγάλο πρόβλημα, τη διαρκή αύξηση τιμών στα τρόφιμα. Τον προβληματίζει όμως η αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης να ελέγξει την αισχροκέρδεια που βιώνει. Αντίστοιχο είναι το πρόβλημα με τις τιμές των καυσίμων ή της ηλεκτρικής ενέργειας. Χρειάζεται η λήψη άμεσων, πρακτικών μέτρων για την αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού, όπως και άλλων, και όχι θεωρίες.
Εκείνο που θέλουμε να δούμε είναι μία πρακτική, εφαρμοσμένη πολιτική, η οποία θα λύνει προβλήματα, χρόνια και πρόσκαιρα. Αλλιώς, χάνει το νόημά της. Κι όταν ο πολίτης χάνει το νόημα, ψάχνει να το βρει αλλού, ακόμη κι αν το νέο νόημα έρχεται σε κατάφορη αντίθεση με την κοινή λογική. Το είδαμε στο παρελθόν με τον «σωτήρα» της Αριστεράς, που μας ήρθε με «λεφτόδεντρα» και θα καταργούσε τα μνημόνια με έναν νόμο και ένα άρθρο. Δεν χρειάζεται να το ξαναδούμε με άλλον απολιτίκ «θαυματοποιό»,τραμπικής κοπής, που μας υπόσχεται να μη μας προδώσει ποτέ…
του Φώτη Σιούμπουρα
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παρασκήνιο
